محال خاصه. در اصطلاح دورۀ صفویه اماکن و اراضی متعلق به شخص پادشاه است، در مقابل محال دیوان که اراضی و املاک متعلق به کشور و دولت است: شغل مشارالیه (وزیر دارالسلطنۀ اصفهان) آن است که نسق محال خالصه و ضبط بعضی از وجوهات و دکاکین بعهدۀ اهتمام مشارالیه است که محلی از محال بی نسق و نامزروع نماند. (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 45)
محال خاصه. در اصطلاح دورۀ صفویه اماکن و اراضی متعلق به شخص پادشاه است، در مقابل محال دیوان که اراضی و املاک متعلق به کشور و دولت است: شغل مشارالیه (وزیر دارالسلطنۀ اصفهان) آن است که نسق محال خالصه و ضبط بعضی از وجوهات و دکاکین بعهدۀ اهتمام مشارالیه است که محلی از محال بی نسق و نامزروع نماند. (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 45)